คุณลักษณะคริสตชนแห่งสหัสวรรษที่สาม

โดย คุณพ่อ Kenan B. Osborne OFM ค.ศ.1996
     ในจดหมายฉบับหนึ่งที่พระสันตะปาปายอห์น ปอล ที่สอง (ขณะนี้เป็นนักบุญแล้ว) เขียนถึงพระคาร์ดินัล โยเซฟ รัตซิงเกอร์ สมณมนตรีของสมณกระทรวงว่าด้วยสัจธรรม (ขณะนี้คือ พระสันตะปาปากิตติคุณเบเนดิกต์ ที่ 16) ในช่วงทศวรรษ 1990 พระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่สอง กล่าวถึงประเด็นใหญ่สองประการนี้

กระแสเรียก ชีวิตพระสงฆ์และชีวิตนักบวช ในศตวรรษที่ 21

1- ผลกระทบของสภาพสังคมแห่งโลกาภิวัตน์บนวัฒนธรรมของมนุษยชาติ
ก. ผลกระทบด้านลบ
- โลกเป็นหนึ่งเดียว เป็นครอบครัวใหญ่เดียวกัน
- ปกครองดูแลบริหารโดยผู้มีความรู้ความสามารถ (elite)
- มีอิทธิพลด้านวัตถุนิยม (materialism) อุปโภคนิยม (comsumerism) ปัจเจกนิยม (individualism) เป็นคนของโลกมากกว่าเป็นคนของพระเจ้า (secular)
- แข่งขันกันมากขึ้น ยังผลให้เกิดการแตกแยก ไม่รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน การสู้รบสงครามเกิดขึ้นต้นเหตุจากเชื้อชาติ (racial) วัฒนธรรม (cultural) และศาสนา (religious)

19 ตุลาคม
นักบุญเปาโล แห่ง ไม้กางเขน
(1694 – 1775)
พระสงฆ์

     นักบุญเปาโล แห่ง ไม้กางเขน เกิดที่โอวาดา จากครอบครัวที่ได้รับการทดลองอย่างหนัก ครั้งแรกท่านได้ไปเป็นทหารและเมื่อมีอายุได้ 26 ปี ท่านได้รับ “เครื่องแบบสีดำแห่งการใช้โทษบาป” จากสังฆราชแห่งเมืองอเล็กซานเดรีย (ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศอิตาลี) และได้เขียนวินัยสำหรับคณะนักบวชของท่านในอนาคต ท่านดับน้องชายยอห์นได้มุ่งหน้าสู่ภูเขาอาร์เยนตารีโอ (ออร์เบเตลโล) เพื่อจะเจริญชีวิตแบบฤาษีธุดงค์ แต่ว่าในวันฉลองท่านทั้งสองก็ลงจากภูเขาไปในหมู่บ้านเพื่อเทศน์สอน เป็นต้นเทศน์สอนเรื่องพระทรมานของพระเยซูคริสตเจ้า

19 ตุลาคม
นักบุญยอห์น แห่ง เบรเบิฟ
และ นักบุญอิสอัค โยเกอ
(ศตวรรษที่ 17)
พระสงฆ์และเพื่อนมรณสักขี

     วันนี้พระศาสนจักรของทวีปอเมริกาเหนือระลึกถึง “นักบุญมรณสักขีชาวแคนาดา” ประมาณเกือบร้อยปีหลังจากที่ได้ค้นพบประเทศแคนาดาแล้ว พวกฝรั่งเศสได้เดินทางมาที่ประเทศแคนาดา สำหรับจะตั้งประเทศฝรั่งเศสใหม่ และได้มีธรรมทูตคณะเยสุอิตติดตามมาด้วย พวกธรรมทูตเหล่านี้ได้เดินทางมาเพื่ออุทิศตัวเองช่วยเหลือชาวพื้นเมือง โดยการประกาศพระวรสารและช่วยป้องกันพวกเขาจากพวกวายร้ายชาวยุโรป

การภาวนา/คำภาวนา/วิธีภาวนา

• การนำตัวเราเองเผชิญหน้าพบพระเจ้า ก็คือ การภาวนาของมนุษย์นั่นเอง การภาวนาเมื่อเทียบเป็นกิจการหนึ่งของมนุษย์ ก็คือการนำตัวเราอยู่ต่อหน้าการประทับอยู่ของพระเจ้าในตัวเราเอง เพื่อว่าเราเองจะสามารถเห็นการประทับอยู่ของพระองค์ในทุกคน และในทุกๆสิ่งรอบตัวเรา