18 ตุลาคม 60
นักบุญลูกา (ศตวรรษที่ 1)
ผู้นิพนธ์พระวรสาร

     ดันเต กวีมีชื่อชาวอิตาเลียนเรียกนักบุญลูกาว่า “นักเขียนที่บรรยายความอ่อนโยนของพระคริสตเจ้า” นักบุญลูกา ถือกำเนิดที่เมืองอันติโอค และได้มีอาชีพเป็นนายแพทย์ (คส 4,14) หลังจากที่ได้กลับใจแล้ว ก็ได้กลายเป็นเพื่อนร่วมทางคอยให้บริการแก่นักบุญเปาโล (ฟม 24, 2 ทม 4,11 ; กจ 16,10 – 17 ; 20-21 ; 28) เป็นไปได้ที่ท่านได้อยู่เคียงข้างนักบุญเปาโลในวาระสุดท้าย (ของนักบุญเปาโล) (2 ทธ 4,11)

17 ตุลาคม
นักบุญอิกญาซิโอ ชาวอันติโอค (+107)
พระสังฆราชและมรณสักขี

     อิกญาซิโอ หรือ เทโอโฟโร ซึ่งมีความหมายว่า “ผู้ที่นำพระเยซูเจ้าไปให้” เป็นชื่อที่ท่านอยากให้คนอื่นเรียกท่าน นักบุญอิกญาซิโอ ได้เป็นผู้ที่สืบตำแหน่งคนที่สองต่อจากนักบุญเปโตร ที่เมืองอันติโอค ซึ่งขณะนั้นเป็นเมืองหลวงของซีเรีย ท่านได้ถูกนำมาที่กรุงโรมด้วยข้อกล่าวหาว่าเป็นคริสตชนในสมัยของจักรพรรดิตรายาน โดยจะต้องถูกโยนให้สัตว์ร้ายกัดกิน

16 ตุลาคม นักบุญ เฮดวิดจ์
(1174 – 1243) นักพรต

     เฮดวิดจ์ ดัชเชสแห่งสเลเชีย เป็นมารดาของบุตรเจ็ดคน เธอได้บรรลุถึงความศักดิ์สิทธิ์ในการทำภารกิจปกครองบ้านเมือง ในการเอาใจใส่การบ้านการเรือน และในที่สุด เมื่อได้เป็นแม่หม้ายและได้รับการทดลองอย่างมาก เธอได้เข้าอารามนักบวชคณะซิสเตอร์เซียนที่เมืองเทรบนิทส์ ในประเทศโปแลนด์ ซึ่งเธอเองได้เป็นผู้ก่อตั้งขึ้น

16 ตุลาคม
นักบุญมาร์การีตา มารีย์ อาลาก๊อก
(1647 – 1690) พรหมจารีย์

     นักบุญ มาร์การีตา ได้สวมเสื้อเป็นซิสเตอร์คณะแม่พระเสด็จเยี่ยมนางเอลีซาเบธ เมื่อมีอายุ 24 ปี จากการที่เธอได้รับการไขแสดงและแลเห็นภาพนิมิตที่ปาเรย์-เลอ-มอนีอัล ความศรัทธาภักดีต่อดวงพระหฤทัยอันศักดิ์สิทธิ์ยิ่งของพระเยซูคริสตเจ้าจึงได้รับความนิยมในปัจจุบันนี้

14 ตุลาคม
นักบุญกัลลิสตัสที่ 1 (+222)
พระสันตะปาปา และ มรณสักขี

     เชื่อกันว่านักบุญ กัลลิสตัส ได้เป็นทาสมาก่อน และได้ถูกทำโทษให้ไปทำงานในเหมืองแร่ที่เกาะซาร์ดิเนีย ต่อมาได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระพร้อมกับคริสตชนคนอื่นๆ พระสันตะปาปาเซเฟรีโน ได้แต่งตั้งท่านให้เป็นอนุสงฆ์ และได้มอบหมายให้ท่านดูแลสุสานที่ถนนอัปปีอา ซึ่งต่อมาภายหลังเราเรียกสุสานนี้ตามชื่อของพระองค์ คือ “คาตาคอมบ์นักบุญกัลลิสตุส”