.... แล้วพระองค์ก็หันมาทางอีกลุ่มหนึ่ง ในศตวรรษที่ 21 แล้วกล่าวว่า
1. เราหิว ขออาหารจากเจ้า แต่เจ้ากลับสร้างภัตตาคารที่หรูหรา ที่เมนูอาหารแต่ละรายการราคาแพง ขนาดรายได้ของคนยากจนหนึ่งเดือนยังไม่สามารถชำระค่าอาหารจานนี้ได้เลย
2. เราเปลือยกาย ไม่มีเสื้อผ้านุ่งห่ม ขอเสื้อผ้าจากเจ้า แต่เจ้ากลับสร้างโรงงานผลิตใยสังเคราะห์เพื่อทอผ้าแพงๆ ออกแบบเสื้อแฟชั่นที่น้อยคนกล้าใส่ มีแต่นางแบบเท่านั้นที่กล้าสวมใส่เดินบน catwalk
3. เราป่วย เจ็บไข้ ขอยาจากเจ้า แต่เจ้ากลับสร้างศูนย์สุขภาพคลินิกที่รับเฉพาะคนที่สามารถจ่ายค่าหมอ ค่ายาแพงๆ คนไข้ยากจน เจ้าไล่ให้ไปหาศูนย์สาธารณสุขที่ให้ยาพื้นๆ ถูกๆไม่รู้ว่าจะช่วยลดไข้ได้หรือไม่

4. เราไม่มีที่อยู่อาศัย ตอนกลางคืนต้องนอนข้างถนนในสวนสาธารณะ หรือไม่ก็สถานีรถเมล์ แต่เจ้ากลับสร้างตึกอาคารคอนโดสูงๆ ราคาแพงๆ เพื่อให้ครอบครัวร่ำรวยอยู่หรือให้เช่า
5. เราโดดเดี่ยวเดียวดาย ไร้เพื่อน ไร้ที่พึ่งพา แต่เจ้ากลับสร้างศูนย์สโมสรนานาชนิด สโมสรนักธุรกิจเพื่อดื่มสังสรรค์เฮฮาหลังเวลางาน สโมสรกอล์ฟสำราญกับการใช้เวลาครึ่งวันค่อนวันในก๊วนกอล์ฟไม่กี่คน บนสนามหญ้าที่ดูไกลสุดลูกหูลูกตา
6. เราอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ ไม่มีใครมาสอนอ่าน สอนเขียนให้ แต่เจ้ากลับสร้างสถาบันการศึกษารับลูกหลานคนรวย สอนเขาให้เห็นแก่ตัว สอนการเอารัดเอาเปรียบ สอนการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น เพื่อจะได้มั่งมีร่ำรวยขึ้น
7. เราขอความยุติธรรมในสังคม แต่เจ้ากลับสร้างศูนย์สังคมสงเคราะห์ ศูนย์เรี่ยไรขอบริจาคเงินจากชาวบ้านเพื่อนำเงินค่าอาหารรายวันมาให้ นำเสื้อผ้ามือสองมือสามมาให้
8. เราร้องขอสิทธิศักดิ์ศรีแห่งชีวิตมนุษย์ แต่เจ้ากลับสร้างคุกให้ใหญ่ขึ้น เพื่อจับนักโทษขังให้มากขึ้น ในจำนวนนี้มีหลายคนถูกจับ ทั้งๆที่เป็นผู้บริสุทธิ์
9. เราต้องการความคุ้มครองจากผู้มีอำนาจสูงกว่า จากการรุกรานของผู้มีกำลังมากกว่า จากการถูกเอารัดเอาเปรียบ จากการถูกแก่งแย่ง แต่เจ้ากลับสร้างรถถัง สร้างเรือรบ สร้างจรวด สร้างระเบิดมากขึ้น
10 .เราต้องการเพียงสวนสาธารณะเล็กๆ เพื่อพบปะเพื่อนฝูง เพื่อเดินเล่น แต่เจ้ากลับขยายถนนให้กว้างขึ้น บ้านที่อยู่อาศัย สวนสาธารณะในบริเวณใกล้เคียงถูกเวนคืนไปหมด
11. เราต้องการสถานที่สงบ เพื่อภาวนาอย่างเงียบๆ เป็นการส่วนตัวได้ แต่เจ้ากลับสร้างวัด สร้างโบสถ์ สร้างศูนย์ภาวนาอย่างใหญ่โตมโหฬารจนเป็นสถานที่ท่องเที่ยว
12.เราต้องการจะพูดคุยกับพระเจ้า พระผู้สร้างของเรา แต่เจ้ากลับจัดพิธีกรรมอย่างโอ่อ่า หรูหรา ซับซ้อน นอกเหนือคำภาวนาง่ายๆ จนเราไม่เข้าใจว่า เจ้ากำลังทำอะไร
13. เราขัดสน รายได้ไม่พอ ต้องขอหยิบยืมจากเจ้า แต่เจ้ากลับตั้งบริษัทไฟแนนซ์ตั้งธนาคาร สะสมเงินทองไว้ในห้องมั่นคง
14. เรามีไม่พอกิน แต่เจ้ากลับสะลมทรัพย์สมบัติฝากไว้ในธนาคาร เพื่อกินดอก
15. เราเน้นเรื่อง “การเป็น” (being) แก่เจ้า ด้วยการใช้เวลาในการภาวนา รำพึง เป็นหนึ่งเดียวกับเรามากขึ้น แต่เจ้ากลับแสวงหา “การมี” (having) มากขึ้น โดยการขวนขวายหาเงินทองทรัพย์สมบัติมากขึ้น
ฯลฯ ฯลฯ
ข้อคิดแห่งชีวิต : เราเป็นบุคคลที่ถูกเรียกว่า “เจ้า” คนนี้หรือไม่ ในศตวรรษ 21 นี้
... เป็นบุญที่เราไม่ใช่ “เจ้า” คนนี้
... แต่ถ้าเราเป็น “เจ้า” คนนี้
... แล้วก็ต้องรีบ “กลับใจ” ยังไม่สายเกินไป...!!
..................................................................
มธ. 25 : 35 – 36, 40
เพราะว่าเมื่อเราหิว ท่านให้เรากิน เรากระหาย ท่านให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ต้อนรับ เราไม่มีเสื้อผ้า ท่านก็ให้เสื้อผ้าเรา เราเจ็บป่วย ท่านก็มาเยี่ยม เราอยู่ในคุก ท่านก็มาหา... พระมหากษัตริย์จะตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา”