(ที่มา : ราฟาแอล, 2018 ชีวิตคู่แฝด, 2562 หน้า 702 – 704)

     ช่วงต้นการเดินทางโดยรถไฟในสหรัฐอเมริกา จะมีเจ้าหน้าที่ที่คอยดูแลความปลอดภัย ณ สี่แยกที่ถนนและเส้นทางรถไฟตัดกัน โดยเจ้าหน้าที่ประจำสี่แยกจะยืน ณ สี่แยกกลางถนน ให้สัญญาณที่เป็นตะเกียงจุดไฟให้รถยนต์รู้ว่า ขบวนรถไฟกำลังวิ่งผ่านสี่แยกนี้ หน้าที่นี้สำคัญมาก โดยเฉพาะในเวลากลางคืน เพราะในสมัยนั้นยังไม่มีไฟเขียวไฟแดงเป็นสัญญาณเพราะยังไม่มีไฟฟ้าใช้ 

     แต่คืนหนึ่ง เกิดเหตุร้าย อุบัติเหตุได้เกิดขึ้น โดยรถบัสที่มีผู้โดยสารเต็มคัน วิ่งชนขบวนรถไฟ แม้ไม่มีผู้เสียชีวิต แต่มีผู้ได้รับบาดเจ็บ หลายคนพิการตลอดชีวิต
อีกสองสามวันต่อมา คณะกรรมการสอบสวนก็เรียกผู้เกี่ยวข้องมาซักถาม ประธานเรียกเจ้าหน้าที่ประจำสี่แยกในค่ำคืนนั้น ที่ชื่อ Ben มาซักถามดังนี้
• Ben คุณอยู่ในหน้าที่ประจำสี่แยกในคืนวันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหม?
• “ใช่ครับ” Ben ตอบ

• และคุณรู้ไหมว่า ขบวนรถไฟกำลังวิ่งมาใกล้สี่แยกในขณะนั้น
• Ben ตอบว่า “ทราบครับ”

• แล้วคุณแกว่งตะเกียงไฟให้รถบัสที่กำลังวิ่งมายังสี่แยกหรือเปล่า?
• “แกว่งครับ” Ben ตอบ
เมื่อถามคำถามสามประโยคนี้เสร็จ ประธานคณะกรรมการสอบสวนก็ให้ Ben กลับไปได้ พร้อมสรุปเป็นข้อสันนิษฐานว่า คนขับรถบัสคงหลับใน หรือเมาสุรา จึงขับรถบัสวิ่งมาชนขบวนรถไฟในคืนนั้น

     เวลาผ่านไปอีกนานหลายปี Ben เกษียณจากการรถไฟแล้ว และรู้ตัวเองว่า เวลาที่จะกลับไปหาพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว ลูกๆหลานๆ มักได้ยินเสียงบ่นพูดกับตนเองบ่อยๆว่า “น่าสงสารคนเหล่านั้นเหลือเกิน น่าสงสารเขาจริงๆ ไม่น่าเลยๆ........ๆๆๆ” เมื่อได้ยินประโยคนี้บ่อยขึ้น ลูกคนโตก็อดถาม Ben ไม่ได้ว่า
“คุณพ่อหมายถึงผู้โดยสารที่ประสบอุบัติเหตุ รถชนกับรถไฟในคืนที่คุณพ่อประจำอยู่ที่สี่แยกใช่ไหมครับ? ถ้าใช่ คุณพ่อก็รู้ว่า คณะกรรมการได้สรุปการสอบสวนเรื่องนี้ไปเรียบร้อยแล้วว่า ไม่ใช่ความผิดของคุณพ่อเลย มันเป็นอุบัติเหตุ เรื่องนี้ก็ผ่านไปนานหลายสิบปีแล้ว คุณพ่อควรจะสบายใจได้แล้วนะครับ”
เมื่อได้ยินลูกชายพูดปลอบเช่นนี้ Ben ก็หันไปพูดกับลูกชายว่า
“คณะกรรมการที่สอบสวน เขาไม่ได้ถามพ่อว่า ‘แล้วคุณจุดไฟตะเกียงหรือเปล่า?’” ....???!!!
เหตุการณ์ในชีวิตของ Ben เมื่อร้อยปีก่อน คงเป็นอุทธาหรณ์ให้แก่เราในยุคปัจจุบันนี้ได้เป็นอย่างดีว่า เราได้จุดไฟตะเกียงของเรา แล้ววางไว้บนที่สูงเพื่อส่องสว่างให้แก่สังคมรอบข้างตัวเราหรือเปล่า?

มัทธิว 5: 14 – 16
... “ท่านทั้งหลายเป็นแสงสว่างส่องโลก เมืองที่ตั้งอยู่บนภูเขาจะไม่ถูกปิดบัง ไม่มีใครจุดตะเกียงแล้วเอามาวางไว้ใต้ถัง แต่ย่อมตั้งไว้บนเชิงตะเกียง จะได้ส่องสว่างแก่ทุกคนในบ้าน ในทำนองเดียวกัน แสงสว่างของท่านต้องส่องแสงต่อหน้ามนุษย์ เพื่อคนทั้งหลายจะได้เห็นกิจการดีของท่าน และสรรเสริญพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์”