เอกสารสังคายนาวาติกันที่ 2 เรื่อง ความสัมพันธ์ของพระศาสนจักรกับศาสนาต่าง ๆ ที่มิใช่ศาสนาคริสต์ Nostra Aetate (NA)
....พระศาสนจักรจึงขอเตือนลูก ๆ ให้รับรู้ สงวนรักษา และส่งเสริมสิ่งดีงามทางจิตใจและทางศีลธรรมที่พบได้ในผู้ที่มิใช่คริสตชนเหล่านั้น รวมทั้งคุณค่าต่าง ๆ ในสังคมและวัฒนธรรมของเขาเหล่านั้นด้วย ให้ลูกทำเช่นนี้โดยทางการเสวนาและทางการร่วมมือทำงานกับบรรดาสมาชิกของศาสนาอื่น ด้วยความรักและความฉลาดรอบคอบ และด้วยการเจริญชีวิตคริสตชน เป็นสักขีพยานความเชื่อของตน (ข้อ 2)

     เราไม่สามารถอธิษฐานภาวนาขอพระเจ้าพระบิดาของมวลมนุษย์ได้ หากเราไม่ปฏิบัติต่อผู้อื่นดุจเป็นพี่น้องของเรา ทั้งนี้ เพราะมนุษย์ทุกคนถูกสร้างมาตามภาพลักษณ์ของพระเจ้า ความสัมพันธ์ของมนุษย์กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันนั้น เกี่ยวพันกันอย่างใกล้ชิดยิ่งนัก ดังพระคัมภีร์ที่ว่า “ผู้ไม่มีความรัก ย่อมไม่รู้จักพระเจ้า” (1 ยน 4:8)
ดังนั้น ไม่ว่าในทางทฤษฎีหรือในทางปฏิบัติ จึงไม่มีพื้นฐานสำหรับการเลือกปฏิบัติระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ หรือระหว่างคนหมู่หนึ่งกับคนอีกหมู่หนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องศักดิ์ศรีของมนุษย์ หรือในเรื่องสิทธิซึ่งมาจากศักดิ์ศรีนั้นก็ตาม
     ฉะนั้น พระศาสนจักรจึงประณามการเลือกปฏิบัติ หรือการเบียดเบียนรังแกใด ๆ ที่กระทำต่อผู้อื่น เหตุเพราะเรื่องเชื้อชาติ ผิวสี สภาพการณ์ในชีวิต หรือศาสนาของเขานั้น ว่าเป็นการทำผิดต่อจิตตารมย์ของพระคริสตเจ้า ด้วยเหตุนี้ โดยการดำเนินตามรอยเท้าของอัครสาวกเปโตรและเปาโล
     สภาสังคายนาศักดิ์สิทธิ์นี้จึงวิงวอนขอร้องบรรดาคริสตชนว่า“จงมีความประพฤติดีงามในหมู่คนต่างศาสนา” (1 ปต 2:12) และถ้าเป็นไปได้ ในส่วนของพวกคริสตชน ก็ให้อยู่อย่างสันติกับทุกคน (เทียบ รม 12:18) และเช่นนี้เอง พวกเขาก็จะได้เป็นบุตรของพระบิดาเจ้าผู้สถิตในสวรรค์ (เทียบ มธ 5:45)
(ข้อ 5)

พระสมณสาส์น “พระพันธกิจขององค์พระผู้ไถ่” Redemtoris Missio (RM) ข้อ 57 การเสวนาด้วยชีวิต
     พื้นที่สนามกว้างใหญ่เปิดให้แก่การเสวนา ซึ่งสามารถรับเอารูปแบบและการแสดงออกมากมายหลากหลาย ได้แก่ การแลกเปลี่ยนตัวแทนของธรรมประเพณีต่าง ๆ เหล่านั้น การร่วมมือกันเพื่อการพัฒนาแบบบูรณาการ และการธำรงรักษาไว้ซึ่งคุณค่าต่าง ๆ ทางศาสนา การร่วมแบ่งปันประสบการณ์ทางศาสนาซึ่งกันและกัน การเสวนาแบบที่เรียกกันว่า “การเสวนาด้วยชีวิต” ซึ่งโดยการเสวนานี้ ผู้มีความเชื่อทั้งหลายของศาสนาที่แตกต่างกันเหล่านั้น เป็นสักขีพยานซึ่งกันและกันในชีวิตประจำวันของตน ถึงคุณค่าแบบมนุษย์และคุณค่าแบบชีวิตจิต และช่วยเหลือกันให้เจริญชีวิตของตนตามคุณค่าเหล่านั้น เพื่อจะช่วยกันเสริมสร้างสังคมที่ยุติธรรมยิ่งขึ้น และเป็นพี่น้องกันขึ้นมาด้วย
     สมาชิกคริสตชนแต่ละคน และหมู่คณะคริสตชนทั้งหมดถูกเรียกให้มาลงมือทำการเสวนานี้ แม้ว่าจะไม่ใช่เป็นในระดับเดียวกัน หรือในแบบเดียวกันก็ตาม การมีส่วนร่วมแบ่งปันของบรรดาคริสตชนฆราวาสถือเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงมิได้ในเรื่องนี้ เพราะฆราวาสนั้นช่วยให้เกิดความสัมพันธ์ต่าง ๆ ซึ่งควรจะต้องก่อสร้างขึ้นมากับผู้นับถือศาสนาอื่นทั้งหลาย โดยทางแบบอย่างของพวกเขาในสถานการณ์ต่าง ๆ ที่พวกเขาดำเนินชีวิตอยู่ และในกิจการต่าง ๆ ของพวกเขานั้นด้วย ฆราวาสบางคนในพวกนั้นจะสามารถมีส่วนช่วยแบ่งปันได้เป็นอย่างมากโดยทางการศึกษาค้นคว้าด้วยเช่นกัน
     ข้าพเจ้าตระหนักดีว่า บรรดาธรรมทูตและหมู่คณะคริสตชนมากมายพบหนทางเดียวของการเป็นสักขีพยานอันจริงใจของตนถึงพระคริสตเจ้า และการเสนอตนเองรับใช้ผู้อื่นด้วยใจกว้าง ในเส้นทางที่ยากลำบากและมักถูกเข้าใจผิดของการเสวนานี้อยู่บ่อย ๆ ข้าพเจ้าใคร่ขอให้กำลังใจพวกเขาให้เพียรทนด้วยความเชื่อและความรัก แม้กระทั่งในสถานที่ซึ่งความพยายามของพวกเขานั้นไม่เป็นที่ยอมรับนักก็ตาม การเสวนาเป็นเส้นทางสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า และแน่นอนว่าจะเกิดผลขึ้นแน่ แม้ว่าพระบิดาเจ้าเท่านั้นทรงทราบดีถึงวันเวลานั้น (เทียบ กจ 1:7)