1 โครินทธ์ 12: 4 – 7 : 11
พระพรพิเศษมีหลายประการ แต่มีพระจิตเจ้าพระองค์เดียว มีหน้าที่หลายอย่างต่างกัน แต่มีองค์พระผู้เป็นเจ้าเพียงองค์เดียว กิจการมีหลายอย่าง แต่มีพระเจ้าพระองค์เดียวผู้ทรงกระทำทุกอย่างในทุกคน พระจิตเจ้าทรงแสดงพระองค์ในแต่ละคนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม … พระพรพิเศษทั้งมวลเป็นผลงานจากพระจิตเจ้าพระองค์เดียว ผู้ทรงแจกจ่ายพระพรต่างๆ ให้แต่ละคนตามที่พอพระทัย

ภาษิตจีนที่หน้าฟังประโยคหนึ่งกล่าวไว้ว่า “ถ้า ผม/ดิฉัน ปลูกกิ่งไม้เขียวไว้ในหัวใจของ ผม/ดิฉัน นกก็จะบินมาเกาะร้องเพลงในตัว ผม/ดิฉัน
กิ่งไม้สีเขียวที่ดึงดูดนกให้มาเกาะมีดังนี้ –

ก. กิ่งไม้สีเขียวแห่งความกระตือรือร้น (enthusiasm)
ความกระตือรือร้นเป็นพลังชีวิต เสริมสร้างความมุมานะ ความพยายามต่างๆ ที่จะฟันฝ่าอุปสรรคสู่ความสำเร็จ ทำให้เราทำงาน กิจกรรมต่างๆ ด้วยความสนุก ด้วยความตื่นเต้นมีชีวิตชีวา ทำให้ชีวิตเรามีชีวิตพระเจ้าอยู่ตลอดเวลา คำว่า enthusiasm มาจาก en (ใน) + theos (พระเจ้า)

ข. กิ่งไม้เขียวแห่งความมีเมตตา สงสาร (kindness)
คุณธรรมข้อนี้ ทำให้กิจการ การกระทำของเราเต็มเปี่ยมด้วยความรัก ทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น ทำให้เรื่องร้ายกลายเป็นดีได้ ก่อเกิดสันติท่ามกลางความวุ่นวายของเหตุการณ์ ก่อเกิดกำลังใจท่ามกลางความทุกข์ยากของชีวิต

ค. กิ่งไม้สีเขียวแห่งความใจดี อารีย์ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ (generosity)
มนุษย์เราแต่ละคนไม่สามารถอยู่ตามลำพังได้ เราต้องพึ่งพากันและกัน และคุณธรรมก็เป็นเส้นใยความสัมพันธ์ที่ผูกพันมนุษยชาติเข้าด้วยกันเป็นลูกของพระเจ้า เราจึงต้องมอบตัวเราเอง แบ่งปันทุกอย่างที่เรามีให้แก่กันและกัน ทั้งตัวเรา เวลาของเรา ความสามารถของเราและทรัพย์สินของเรา

ง. กิ่งไม้สีเขียวแห่งอารมณ์ขัน (humor)
ชีวิตนี้เป็นพระพรประเสริฐที่พระเจ้าให้แก่เราทุกคน ถึงแม้ว่าชีวิตของเราจะทุกข์ยากลำบากสักเพียงใดก็ตาม แต่เมื่อเราได้เกิดเป็น “คน” แล้ว อย่างไรๆ เราก็เป็น “ต่อ” อยู่แล้ว หมายความว่าจะไม่มีความทุกข์ยากอะไรเลยที่จะมาทำคะแนนเหนือพระพรแห่งการได้เกิดเป็นคนที่พระเจ้ามอบให้แก่เรา เพราะฉะนั้นเราจงมีอารมณ์ดี อารมณ์ขันเสมอกับเหตุการณ์ในชีวิตแม้กับตัวเราเองด้วย

จ. กิ่งไม้สีเขียวแห่งความกตัญญู (gratitude)
ด้วยความกตัญญูรู้คุณนี้ หัวใจของเราจะไม่มีที่ว่างสำหรับความสงสารตัวเอง ความน้อยเนื้อต่ำใจ ความรู้สึกข่มขืน ความเครียดแค้นเจ็บใจ ตรงกันข้าม ความกตัญญูรู้คุณจะนำมาซึ่งพระพรของพระเจ้ามากขึ้นในชีวิตเรา นำความชื่นชมยินดีในชีวิต (แม้ท่ามกลางความทุกข์ยาก) และนำเราให้สำนึกในพระคุณต่างๆ ที่พระองค์มอบให้แก่เรา และขอบพระคุณพระองค์เสมอและตลอดไป

     ขอให้ “ต้นไม้แห่งชีวิต” ของเราคริสตชนทุกคนจงแตกกิ่งก้านด้วย “กิ่งไม้เขียว” (green bough) 5กิ่งนี้เสมอในหัวใจของเรา เพื่อว่าจะมีนกมากมายมาเกาะกิ่งไม้เขียวเหล่านี้ และร้องเพลงในตัวเราตลอดไป
(ที่มา : ราฟาแอล, 2010 น้ำทิพย์ เชิญจิบ, กรุงเทพฯ หน้า 286 – 288)