สายประคำที่ไม่มีใครโยนทิ้งไปได้
Ivetta J. Watercott Isanti, Minesota
นี่เป็นเรื่องหนึ่งที่บอกเราว่ามนุษย์คนหนึ่งที่มีความฝัน สามารถสร้างความแตกต่างได้อย่างไรบ้าง เออร์นี่ แฮส เป็นสมาชิกคนหนึ่งของคณะอัศวินโคลัมบัส ในเมืองริชฟิลด์ มินเนโซตา สหรัฐอเมริกา เขาเริ่มผลิตสายประคำมาตั้งแต่ทศวรรษ 1970 วันหนึ่งเขาฝันซึ่งทำให้เขาไม่สบายใจ เขาฝันว่าคนทั่วไปไม่เก็บรักษาสายประคำอย่างเหมาะสม และพวกเขาโยนสายประคำทิ้งในถังขยะ เออร์นี่จึงตัดสินใจจะสร้างสายประคำที่ไม่มีใครสามารถโยนทิ้งได้

เขาตัดสินใจสร้างสักการสถานสายประคำที่ใหญ่ที่สุดในโลก เขาทุ่มเงินจำนวนมาก และยอมสละหลายสิ่งหลายอย่างให้แก่โครงการนี้ มีคนอื่นๆเข้ามาร่วมงานกับเขา และเขาสามารถทำให้ความฝันของเขากลายเป็นความจริงได้ในที่สุด แต่เขาไม่สามารถหาที่ดินว่างๆ ในพื้นที่ที่เขาอาศัยอยู่ แต่พระแม่มารีย์ก็ทรงยื่นพระหัตถ์เข้ามาช่วยเหลือ เพื่อนคนหนึ่งของเออร์นี่ อาศัยอยู่ในเขตวัดนักบุญเอลีซาเบ็ธ และมีที่ดินมากพอจะสร้างสักการสถานนี้ได้ เขานำเสนอความคิดนี้ และสภาอภิบาลของวัดก็อนุมัติ
วันที่ 18 พฤษภาคม 1983 พระสังฆราช จอร์จ สเปลซ แห่งเซนต์คลาวด์ มินเนโซตา ได้ทำการเสก สักการสถานสายประคำศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้
(ที่มา : นิตยสารแม่พระยุคใหม่, ปีที่ 39, ฉบับที่ 229, เดือน มกราคม – กุมภาพันธ์ 2020/2563 หน้า 7)