สมโภชพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า
ลำธารแห่งชีวิตอยู่ในองค์พระเยซูเจ้า

     “มนุษย์ได้รับการไถ่แล้ว” บัดนี้จงคิดและพิจารณาดูว่า พระองค์ผู้ทรงถูกตรึงบนกางเขนเพื่อท่านนั้น ช่างยิ่งใหญ่และทรงเกียรติน่าสรรเสริญนี่กระไร ความมรณาของพระองค์ ได้นำบรรดาผู้ตายกลับสู่ชีวิต แต่ขณะที่พระองค์สิ้นพระชนม์ ฟ้าสวรรค์และแผ่นดินจมลงในห้วงทุกข์ หินแตกกระจาย

     เป็นเทวบัญชาที่ทรงอนุญาตให้ทหารคนหนึ่ง เปิดสีข้างอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ด้วยหอก การเป็นดังนี้ก็เพื่อพระศาสนจักรจะได้ก่อตั้งขึ้น จากสีข้างของพระคริสตเจ้า ขณะเมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน เพื่อให้สำเร็จตามพระคัมภีร์ว่า “พวกเขาจะมองผู้ที่พวกเขาได้แทง” พระโลหิตและน้ำที่ไหลออกมาขณะนั้น เป็นค่าไถ่ความรอดพ้นของเรา ธารซึ่งไหลออกจากห้วงลึกแห่งดวงพระทัยพระเยซูเจ้า เหมือนดังจากลำธาร ประทานศีลศักดิ์สิทธิ์แก่พระศาสนจักร อำนาจที่จะโปรดชีวิตแห่งพระหรรษทาน สำหรับผู้ที่อยู่ในพระคริสตเจ้าแล้ว ธารน้ำนี้จะกลับเป็นแหล่งน้ำทรงชีวิต พลุ่งขึ้นสู่ชีวิตนิรันดร
     ดังนั้นจงลุกขึ้นเถิด ผู้เป็นที่รักของพระคริสตเจ้า จงทำเช่นนกพิราบที่ทำรังอยู่ในโพรงหน้าผา เฝ้าดูทางเข้าเหมือนนกกระจอก ได้พบบ้านของมันเหมือนนกเขา จงซ่อนลูกน้อย ซึ่งเป็นผลแห่งความรักบริสุทธิ์ของเธอไว้ที่นั่น จงแนบริมฝีปากของเธอที่ลำธาร “ดื่มน้ำจากบ่อของพระผู้ไถ่ของเธอ เพราะนี่เป็นต้นธารน้ำกลางสวนสวรรค์ แบ่งเป็นสี่ลำธาร” ไหลบ่าท่วมดวงใจที่ศรัทธารดทั่วพื้นแผ่นดินและทำให้อุดมสมบูรณ์
     บรรดาผู้ที่อุทิศตนรับใช้พระเป็นเจ้าจึงวิ่งด้วยความปรารถนาร้อนรน ไปยังท่อธารแห่งชีวิต และแสงสว่างนี้ ท่านจะเป็นใครก็ตาม เชิญมาเถิด มาร้องหาพระองค์ด้วยสิ้นสุดใจของท่าน “โอ ความงามอันสุดพรรณนาแห่งพระเจ้าสูงสุด และรัศมีอันบริสุทธิ์ แห่งความสว่างนิรันดร์” ชีวิตที่ประสาทชีวิตทั้งหมด ความสว่างที่เป็นท่อธารแห่งความสว่างทั้งหมด เป็นประกายเจิดจ้าของความสุกใสนิรันดร์ ซึ่งฉายส่องหน้าพระบัลลังก์ของพระเจ้าแต่ปฐมกาล โอ้ลำธารนิรันดรและไม่มีใครเข้าถึง ธารน้ำที่ใสและบริสุทธิ์ ไหลจากแหล่งลึกลับกับตามองไม่เห็น ไม่มีใครสามารถหยั่งความลึก หรือวัดตวงเขตของพระองค์ได้ ไม่มีใครสามารถวัดความกว้างของพระองค์ ไม่มีอะไรสามารถทำให้ความบริสุทธิ์ของพระองค์แปดเปื้อนได้เลย ลำธารซึ่งมีความยินดีมาสู่นครของพระเจ้าไหลมาจากพระองค์ และทำให้เราร้องออกมาด้วยความชื่นบาน ขอบพระคุณด้วยบทเพลงสรรเสริญ เพราะเราทราบจากประสบการณ์ว่า พระองค์ทรงเป็นธารน้ำแห่งชีวิต และเราได้เห็นแสงสว่าง จากความสว่างของพระองค์” (นักบุญบอนาแวนตูรา)
     พระหฤทัยของพระเยซูเจ้า “ทรงบังเกิดความสงสาร” (ทรงรู้สึกสมเพช) ในพระเยซูเจ้าความรักความเอาใจใส่ของพระเจ้ากลับเป็นความรักแบบมนุษย์ มีอารมณ์ความรู้สึกสำหรับเราทุกคน พระองค์ทรงเอาพระทัยใส่ และทรงแสดงออกมาเป็นความสงสารผู้ยากไร้ คนเจ็บป่วยและบุคคลที่ไม่มีความสุข ให้สังเกตว่าในความคิดของคนโบราณ โรคร้ายมีสาเหตุมาจากจิตชั่วร้ายหรือปีศาจ ดังนั้น คนป่วยจึงไม่ไปหาแพทย์ แต่จะไปหาผู้ศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอให้เขาภาวนาและขับไล่ปีศาจ
     วิธีรักษาที่พระเยซูเจ้าและผู้ร่วมงานของพระองค์ใช้ ซึ่งมองดูว่าเป็นการขับไล่ปีศาจนั้นเป็นเครื่องหมายอันงดงาม เพื่อบอกถึงการมาถึงแห่งอาณาจักรของพระเจ้าในโลกนี้ “อาณาจักรสวรรค์ใกล้เข้ามาแล้ว จงรักษาคนเจ็บป่วยให้หาย... ขับไล่ปีศาจ” ทั้งหมดนี้เป็นอีกเครื่องหมายหนึ่งของการมีพระทัยดีของพระเจ้าและความรักที่เมตตาสงสารต่อมนุษย์ที่กำลังเจ็บไข้
     ดังเราจะเห็นได้จากพระวรสารของนักบุญมัทธิวที่กล่าวถึงความมีพระทัยเมตตาสงสารของพระองค์ว่า เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชน ก็ทรงสงสารเพราะเขาเหล่านั้นเหน็ดเหนื่อยและท้อแท้ประดุจฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยง แล้วพระองค์ตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “ข้าวที่จะเก็บเกี่ยวมีมาก แต่คนงานมีน้อย จงวอนขอเจ้าของนา ให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด”
     พระเยซูเจ้าทรงเรียกศิษย์สิบสองคนเข้ามาพบ ประทานอำนาจให้เขาขับไล่ปีศาจ ให้รักษาโรคและความเจ็บไข้ทุกชนิด...
“...จงไปประกาศว่าอาณาจักรสวรรค์ใกล้เข้ามาแล้ว จงรักษาคนเจ็บไข้ จงปลุกคนตายให้กลับคืนชีพ จงรักษาคนโรคเรื้อนให้สะอาด จงขับไล่ปีศาจให้ออกไป ท่านได้รับมาโดยไม่เสียค่าตอบแทนก็จงให้เขาโดยไม่รับค่าตอบแทนด้วย” (มธ.9:36-38 ; 10 : 1,7-8)
(ที่มา : ย.วีรศักดิ์ วนาโรจน์สุวิช, ประวัตินักบุญตลอดปี, สมุทรปราการ, บ.สตาร์บูม อินเตอร์พริ้นท์ จำกัด, 2007, หน้า 208 – 210)