23 กุมภาพันธ์ นักบุญ โปลีการ์ป (70? – 155-156) พระสังฆราชและมรณสักขี

     นักบุญ อีเรเนโอ ในหนังสือ adv. Haer., III, 3, 4 ได้เขียนพาดพิงถึงนักบุญโปลีการ์ป (ประมาณปี 190) ไว้ว่าดังนี้ “ท่านเป็นสานุศิษย์ของอัครธรรมทูต แลได้รู้จักมักคุ้นกับหลายๆคนที่ได้แลเห็นพระสวามีเจ้า และเป็นอัครธรรมทูตเองที่ได้แต่งตั้งท่านให้เป็นสังฆราชของศาสนจักรแห่งสมีร์นาในภาคพื้นเอเชีย

    ท่านได้ให้การต้อนรับนักบุญ อิกญาซีโอ ที่เมืองของท่าน ขณะที่กำลังเดินทางมุ่งหน้าไปสู่กรุงโรมเพื่อรับมงกุฎมรณสักขี นักบุญอิกญาซีโอ เองรู้สึกทึ่งในความศักดิ์สิทธิ์ของท่านมาก และได้กล่าวคำสดุดีท่านว่า “เป็นนายชุมพาบาลที่ดี ที่มีความเชื่อไม่สั่นคลอนและเป็นนักต่อสู้ที่เข้มแข็งของพระคริสตเจ้า” ที่กล่าวว่าท่านเป็น “นักต่อสู้”ก็เนื่องจากว่า แม้ท่านจะมีอายุได้ 80 ปีแล้วก็ตาม ท่านก็ยังแสดงว่าตัวเองยังเข้มแข็งอยู่บนกองไฟในสนามกีฬาของเมืองสมีร์นา
     เรื่องราวของการเป็นมรณสักขีของท่าน ได้รับการบอกเล่าจากพยานคนหนึ่งซึ่งได้เห็นเหตุการณ์นี้ด้วยตาของเขาเอง นักบุญได้จบชีวิตของท่านลงด้วยการขับร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า เช่นเดียวกับในพิธีบูชามิสซาที่ยัญบูชาก็คือตัวท่านเอง (ร่างกายของท่าน) ที่ได้รับการถวายเพื่อสรรเสริญเทิดพระเกียรติมงคลแด่พระบิดาเจ้า โดยอาศัยพระเยซูคริสตเจ้าสงฆ์ในเอกภาพร่วมกับพระจิตเจ้า
คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ
1. ให้เราถวายความทุกข์ยากลำบากประจำวันของเราให้เป็นเหมือนยัญบูชาที่สบพระทัยพระเป็นเจ้า
2. ให้เราวิงวอนขอต่อพระสวามีเจ้า ขอพระองค์ได้โปรดประทานนายชุมพาบาลที่มีใจร้อนรนและเข้มแข็งเยี่ยงวีรชน ดังเช่น นักบุญโปลีการ์ป
3. ขอให้ผู้ที่ได้รับการเบียดเบียนเพราะพระคริสตเจ้า ได้มีความรู้สึกว่าพละกำลังทั้งสิ้นนั้นมาจากพระองค์
4. ขอให้กิจการแห่งความรักเมตตาจงเป็นพยานถึงพระคริสตเจ้าเช่นเดียวกับการเป็นมรณสักขีด้วยเถิด
(ที่มา : ย.วีรศักดิ์ วนาโรจน์สุวิช, ประวัตินักบุญตลอดปี, นครปฐม, วิทยาลัยแสงธรรม สามพราน, 1985, หน้า 79-80)