31 มกราคม นักบุญยอห์น บอสโก (1815 – 1888 ) พระสงฆ์

     นักบุญยอห์น บอสโก เกิดจากครอบครัวที่ยากจนแต่ร่ำรวยด้วยพรสวรรค์ ท่านได้รับกระแสเรียกเป็นพิเศษจากพระเป็นเจ้าให้อุทิศตัวเองให้กับเยาวชน ท่านเป็นคนที่กระฉับกระเฉงและตรงไปตรงมา

     ตั้งแต่เป็นเด็กแล้ว นักบุญยอห์น บอสโก ได้ก่อตั้งกลุ่ม “กองหน้าร่าเริง” สำหรับต่อสู้กับบาป ต่อมาได้บวชเป็นพระสงฆ์และท่านได้มีความรู้สึกว่า งานต่างๆของท่านนั้นเป็นหนี้ต่อ “พระนางมารีอาที่พึ่งของคริสตชน” ท่านได้เริ่มทำงานกับพวกเยาวชนโดยหางานให้พวกเขาทำ หาบ้านให้พวกเขาอยู่ เป็นเพื่อนกับพวกเขา เป็นอาจารย์และผู้คุ้มกันพวกเขาด้วย เป็นต้นเกี่ยวกับผลประโยชน์ของงานที่พวกเขาทำ ท่านได้สร้างโรงเรียนฝึกหัดอาชีพและโรงงาน ท่าได้ให้ความช่วยเหลือแก่พวกนักเรียนโดยพยายามช่วยเหลือพวกเขาให้มีอาชีพ มีงานทำ นอกนั้นยังได้สอนให้พวกเขาได้เจริญชีวิตเยี่ยงคริสตชนที่ดี โดยให้เข้าไปรับศีลศักดิ์สิทธิ์บ่อยๆ ให้มีความศรัทธาต่อแม่พระ และให้พยายามบำรุงรักษากระแสเรียกของตน

     นักบุญยอห์น บอสโก ได้พยายามหาผู้ร่วมงานดีๆ ในระหว่างพวกเยาวชนนั้นเอง โดยได้พยายามอบรมแต่ละคนตามความถนัดของตนและตามบุคลิกของพวกเขา ท่านได้ตั้งคณะนักบวช “ซาเลเซียน” ซึ่งรับธุระทำงานแพร่ธรรมที่ยิ่งใหญ่และโดยร่วมมือกับนักบุญ มารีอา โดเมนีกา มัสซาเรลโล ท่านได้ตั้งคณะนักบวชหญิงมีชื่อว่า “ธิดาแม่พระเป็นที่พึ่ง” นอกนั้นท่านยังได้ตั้ง “สหกรณ์ซาเลเซียน” ขึ้นอีกด้วย สำหรับช่วยเหลืองานทางด้านภายนอก ท่านได้เริ่มงานในหลายๆแขนงสำหรับชีวิตของพระศาสนจักร ท่านเป็นคนดีและซื่ออย่างที่สุด แต่ถึงกระนั้นก็เป็นผู้มีสติปัญญาเฉียบแหลม เป็นคนทำงานเก่ง
     ท่านเหมาะที่จะเป็นตัวอย่างของธรรมทูตในสมัยเรานี้ “วิชาครู” ตามแบบคริสตชนของท่านมุ่งที่จะสกัดกั้นความชั่วและป้องกันรักษาพวกเยาวชนไว้ โดยอาศัยความเข้าใจดีซึ่งกันและกัน การปรับตัวตามความต้องการของแต่ละคน ความมีเหตุผล ความไว้เนื้อเชื่อใจกัน ความรักเมตตา ความสนุกสนานร่าเริงยินดี การที่จะต้องอยู่กับพวกเขาอย่างสม่ำเสมอ ทั้งนี้เพื่อให้พวกเขาได้รู้ว่า “เรารักพวกเขา” และเมื่อท่านแก่ชรา ท่านสามารถพูดกับตัวเองว่า “พ่อได้สัญญากับพระเป็นเจ้าว่า พ่อจะมีชีวิตอยู่เพื่อเยาวชนที่ยากจนของพ่อจนกระทั่งลมหายใจสุดท้าย”
     ผลของวิชาครูที่งดงามที่สุดของท่านผลหนึ่ง ก็คือ นักบุญดอมินิก ซาวีโอ เด็กอายุ 15 ปี ซึ่งเข้าใจบทเรียนของท่านโดยพูดว่า “เราทุกคนที่อยู่ที่โรงเรียนของคุณพ่อยอห์น บอสโก เราได้เรียนรู้ว่า ความศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่การเป็นผู้ที่มีความร่าเริงยินดีอยู่เสมอและอยู่ที่การทำหน้าที่ของตนมิให้ครบถ้วนมิให้ขาดตกบกพร่อง”
คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ
1. ให้เราพยายามทุกวิถีทางที่จะทำงานในด้านให้การอบรมแก่เยาวชน
2. ข้าแต่พระเจ้า โปรดบันดาลให้มีผู้ให้การอบรมแก่เยาวชนมากๆด้วยเถิด
3. ขอให้ความศรัทธาภักดีที่แท้จริง อยู่ที่มีความรักต่อศีลมหาสนิทและต่อพระนางมารีอา
4. ขอให้เราได้ช่วยกระจายความร่าเริงยินดี ความมีจิตใจสงบ การมองโลกในแง่ดีอยู่เสมอ และความรักให้แก่พระศาสนจักร
(ที่มา : ย.วีรศักดิ์ วนาโรจน์สุวิช, ประวัตินักบุญตลอดปี, นครปฐม, วิทยาลัยแสงธรรม สามพราน, 1985, หน้า 50 -52)