26 ธันวาคม
นักบุญ สเตเฟน
(ศตวรรษที่ 1 )
มรณสักขีองค์แรก

     ในพระศาสนจักรของพวกอัครธรรมทูต เด็กหนุ่มสเตเฟนเป็นเสมือนดวงไฟของพระจิต นักบุญลูกาได้เล่าให้เราฟังถึงสภาพแวดล้อมของการเลือกนักบุญสเตเฟน ให้เป็นอนุสงฆ์ (กจ. 6, 1-6) ว่า เนื่องจากในพระศาสนจักรในสมัยเริ่มแรกนี้ได้มีความตึงเครียดระหว่างคน 2 กลุ่ม คือ พวกที่มีพื้นเพเดิมอยู่ในปาเลสไตน์พวกหนึ่ง และพวกที่มาจากนอกประเทศปาเลสไตน์ (Diaspora) อีกพวกหนึ่ง ความตึงเครียดนี่ก็เสี่ยงที่จะทำให้แต่ละกลุ่มขังตัวเองปิดตายไม่ให้ความร่วมมือซึ่งกันและกัน บรรดาอัครธรรมทูตรู้ตัวเองดีว่า ตนมีหน้าที่ในการสร้างเอกภาพและคอยเชื่อมประสานรอยร้าวของการแตกแยก (รม. 15,20 ; 1 คร 3,10 ; 12, 28; วว 21,14) จึงได้มอบหน้าที่ให้กับพวกอนุสงฆ์ให้เป็นคนคอยจัดการเรื่องต่างๆและมีหน้าที่เทศน์สอนด้วย พวกอนุสงฆ์ทั้ง 7 องค์นี้มีเชื้อสายเป็นชาวกรีกจึงถือได้ว่าเป็นการช่วยถ่วงดุลอำนาจของพวกอัครธรรมทูตทั้ง 12 ซึ่งมีเชื้อสายเป็นชาวปาเลสไตน์

     นักบุญสเตเฟน ไม่ได้จำกัดหน้าที่ของตนเฉพาะในเรื่องการให้บริการในเรื่องกิจการเมตตาเท่านั้น ท่านได้ลงมือประกาศพระวาจาของพระผู้เป็นเจ้าด้วยตัวเองอีกด้วย หนังสือกิจการอัครธรรมทูตได้บันทึก “สุนทรพจน์” ของท่านซึ่งเปรียบเสมือนเป็นบทความของคริสต์ศาสนาบทแรกที่สื่อความหมายสัมพันธ์กับพระธรรมเก่า อธิบายถึงการเสด็จมาของพระสวามีเจ้า (กจ.7) และบางทีสุนทรพจน์บทนี้อาจเป็นรูปแบบของบรรดาผู้ประกาศพระวรสารรุ่นแรกๆด้วย
     นักบุญสเตเฟน นอกจากจะเป็นอนุสงฆ์และผู้ป้องกันศาสนาคนแรกแล้ว ท่านเป็นมรณสักขีองค์แรกของพระศาสนจักรอีกด้วย อันที่จริง เพราะความมีใจร้อนรนของท่านนั่นเอง ที่พวกผู้ฟังไม่สามารถทนต่อการว่ากล่าวโจมตีของท่านแม้ในโรงธรรมของพวกเขา ซึ่งถือว่าเป็นการหมิ่นประมาทเหยียดหยามกันชัดๆ
     เรื่องเล่าถึงการทรมานของนักบุญสเตเฟนที่นักบุญลูกาได้เล่าให้เราฟังนั้น เป็นการถอดแบบมาจากเรื่องเล่าถึงพระทรมานของพระคริสตเจ้า เช่นเดียวกับพระอาจารย์เจ้าขณะที่กำลังจะสิ้นพระชนม์ นักบุญสเตเฟนก็ได้ให้อภัยแก่พวกเพชฆาตด้วย
     ความศักดิ์สิทธิ์ของคริสตชนอยู่ที่การเลียนแบบพระคริสตเจ้าอย่างจริงจังในชีวิตของเขา และการระลึกถึงนักบุญก็เป็นอันเดียวกันกับการระลึกถึงการสิ้นพระชนม์และการกลับคืนชีพของพระสวามีเจ้า
คำภาวนาทูลขอและข้อปฏิบัติ
1. เช่นเดียวกับนักบุญสเตเฟน ให้เราได้ประกาศพระวาจาพระเจ้าด้วยใจรัก
2. ให้เราได้มีส่วนร่วมกับพระศาสนจักรในการช่วยเหลือคนยากจน
(ที่มา : ย.วีรศักดิ์ วนาโรจน์สุวิช, ประวัตินักบุญตลอดปี, นครปฐม, วิทยาลัยแสงธรรม สามพราน, 1985 หน้า 519-521)