ชีวิตที่แท้จริง

     มนุษย์ทุกคนที่ได้เกิดเป็นคนถือว่าเป็นพรประเสริฐสุด ที่พระเจ้าประทานให้เรา เราทุกคนเกิดมาไม่ใช่โดยอุบัติเหตุ (not accidentally born) ตามบทภาวนาของสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ได้กล่าวไว้ว่า

“และในที่ซึ่งพระเจ้าได้เป็นที่ประจักษ์เท่านั้น ชีวิตที่แท้จริงจึงจะเริ่มต้นได้ เมื่อเขาได้พบกับพระเจ้าทรงชีวิตในพระคริสตเจ้าเท่านั้น เราจึงจะรู้จักว่า ชีวิตคืออะไร เราไม่ได้เป็นผลผลิตที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ หรือไร้ความหมายของวิวัฒนาการของโลกมนุษย์
เราแต่ละคน เป็นผลจากพระดำริของพระเจ้า
เราแต่ละคน มาจากพระประสงค์ของพระองค์
เราแต่ละคน เป็นที่รักของพระองค์
เราแต่ละคน เป็นบุคคลที่จำเป็น (ในแผนการของพระเจ้า)
ไม่มีอะไรจะงดงามไปกว่า การได้รู้สึกว่า ได้รับอะไรแปลกใหม่ที่ไม่ได้คาดฝัน ในพระวรสารจาก การที่ได้พบพระคริสต์
ไม่มีอะไรจะงดงามไปกว่า การได้รู้จักพระองค์ และได้พูดจาแบ่งปันให้ผู้อื่น ได้ฟังถึงมิตรภาพที่ เรามีกับพระองค์
(สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ ที่ 16)
ทุกคนเกิดมาเป็นมนุษย์เพราะพระเจ้าทรงมีแผนการไว้ให้เรา พระองค์รู้ รู้จัก และรักเราทุกคน พระองค์รู้จักชื่อเราแต่ละคน พระองค์ไม่ได้เห็นแต่ “ป่า” (Forest) หมายถึง มนุษยชาติ แต่พระองค์เห็น “ต้นไม้” (trees) ด้วย (หมายถึง พวกเราแต่ละคนเป็นคนๆไป) เราแต่ละคนได้รับ “กระแสเรียก” (vocation) ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะเจาะจงสำหรับเรา ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน เราได้รับขันที่เป็นทองคำ เป็นเงิน เป็นเพชรนิลจินดาที่มีค่า ขันของเราไม่ใช่ได้รับเพื่อขอทาน แต่เพื่อใช้เป็นภาชนะนำสิ่งดีงาม เพื่อใช้สำหรับคนเอง ครอบครัว และแบ่งปันกับผู้อื่น
ขัน (กระแสเรียก) ของเราแต่ละคน
เป็นเสมือนเส้นด้ายที่เฉพาะที่พระเจ้าใช้ถักทอพรมผืนใหญ่ (มนุษยชาติ)
ตามแผนการสร้าง ตามน้ำพระทัย (Providence) ของพระองค์
ที่มา : ราฟาแอล, 2016 ชีวิตนี้ ห้ามสอบตก, กรุงเทพฯ หน้า 242 – 243